Een lange rijdag naar Napels

Door ervoor te kiezen een hotel te schrappen en het Strawberryfestival niet te doen, hadden we gisteren een flinke rit. Natuurlijk kiezen we dan niet voor de snelweg, maar gaan we binnendoor, zodat er meer te zien valt.

Bij Tampa kozen we voor de beroemde Skyway-brug bij St. Petersburg naar Bradenton. Doordat we een Sunpass hebben, konden we flink doorrijden waar anderen voor de tolpoorten stonden. Sowieso reden we lekker door richting Tampa via de Expressway.

Bij Sarasota besloten we een plekje voor de lunch te zoeken, maar Downtown was het vreselijk druk. We weken uit naar een winkelcentrum langs de Tamiami-trail waar we heerlijke tosti’s aten, een Cubaan voor Albert, Little Ítaly voor mij. Daarna schuiven we aan op de 41. Op de 75 is een heel stuk afgesloten, dus veel keus hebben we niet. We houden er ook wel van, al schiet het niet op. Honderden restaurants, duizenden winkels en tienduizend garages met blinkende auto’s in de verkoop, dit is Amerika.

Pas rond vijf uur rijden we voor bij de Hawthorn Suites in Naples. We krijgen een hele fijne, lichte en ruime kamer met apart woon-keuken gedeelte. Dat is wel super, want Dunnellon was prima, maar wel erg opgesloten en donker. We kon geen raam open en de airco brulde gewoon. Nu sliepen we met het raam open, een hor ervoor en uitzicht op het zwembad.

We aten maar weer eens bij Outback Steakhouse. En natuurlijk vroeg naar bed 🙂 Vandaag maar eens zien of dit echt het mooiste stukje Florida is, zoals velen zeggen. Wij vinden het vooralsnog vooral heel druk 😂

Foto’s staan al in het fotoalbum.

4 gedachten over “Een lange rijdag naar Napels

  1. Wij hebben een aantal jaar geleden een klein bootje gehuurd voor een middag en zouden het zo weer doen. Prachtig om het vanaf het water te ervaren en ‘aanmeren’ ( gewoon je bootje op het zand trekken zodat hij vast ligt ) op hagelwitte strandjes. Wij mochten varen tót de Golf van Mexico.

  2. Zo leuk om weer met jullie te mogen meereizen en van alles te beleven. Deze reis hebben wij een paar jaar geleden gedaan, maar het is zo leuk omdat het gezien is door “andere
    ogen”. Het water liep me soms in de mond alsof ik bij jullie aan tafel zat.
    Weer heel levendig verslag gedaan.
    Bedankt Albert en Monique!

Geef een reactie op Nancy Reactie annuleren